بر اساس مطالعهای که روز جمعه توسط دانشگاه آنگلیا شرقی (UEA) منتشر شد، طرحهایی که برای محافظت از جنگلهای استوایی در برابر پاکسازی براساس کربنی که ذخیره میکنند، باید پرداختهای حفاظتی آن را افزایش دهند تا از نظر مالی با سود بالقوه مزارع لاستیک رقابت کنند.
جنگل هایی که دست نخورده نگه داشته می شوند، کربن را جذب و ذخیره می کنند. این فرآیند میتواند به «اعتبار کربن» ترجمه شود که میتواند به افراد، سازمانها یا حتی کشورها برای جبران انتشار کربن خود یا در تلاشهای گستردهتر برای مبارزه با تغییرات آب و هوایی جهانی ارائه شود.
این مطالعه که توسط UEA هدایت می شود، نشان می دهد که بدون افزایش غرامت مالی برای اعتبارات کربن جنگل، قطع کردن جنگل ها جذاب تر از محافظت از آنها باقی می ماند.
اعتبارات کربن در حال حاضر پنج دلار تا 13 دلار آمریکا به ازای هر تن CO2 در بازارهای کربن قیمت دارند.
اما طبق این مطالعه، این با هزینه واقعی حفاظت از جنگلهای استوایی از تبدیل به لاستیک در آسیای جنوب شرقی که بین 30 تا 51 دلار آمریکا به ازای هر تن CO2 است، مطابقت ندارد.
النور وارن توماس، محقق ارشد از UEA، که اکنون در دانشگاه یورک کار می کند، گفت که جنگل ها در جنوب شرقی آسیا به مزارع لاستیک تبدیل می شوند.
وارن توماس گفت: «اگر پرداختهای دریافتی بسیار کمتر از سودی باشد که جنگل در صورت قطع شدن به دست میآورد، جنگلها با استفاده از منابع مالی کربن محافظت میشوند.»
ما نشان میدهیم که در جایی که تقاضا برای زمین برای مزارع لاستیک منجر به تخریب جنگلها میشود، بعید است که پرداخت کربن جایگزین جذابی به نظر برسد.»
این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.